Lucas era un neno moi aventureiro. Cando o seu mestre deslumbroulles que había un libro máxico nunha casa lonxe da cidade. Chamou aos seus amigos Lorenzo, Lucía e Xesús para ir a buscalo.
Era unha noite óscura con lúa chea pero a tapaba as nubes. Eles chegaron, pero Lorenzo e Xesús asustarons e se foron.
Lucas e Lucía quedaronse sós, foron entrando pola cancela; a cada paso que daban tiñan máis medo pero querían encontrar o libro. Así que, entraron pola porta de atrás. A primeira sa que viron foi a lareira. Eles sospeitaban que o libro tiña que estar na adega, foron alí. Atoparon o libro pero cando o colleron escoitaron un ruído forte que viña dunha bufarda do faiado, eles fuxiron pola porta principal. Necesitaban un escodite e verón un piorno e un alboio.
Lucía decidiu esconderse no piorno pero tiña que usar a escada pero estaba rota. Foi ao alboio onde escondiase Lucas. Viron unha extrana sombra que se acercabase moi lentamente. Entón o único que se lle ocorriu foi abrir o libro e o libro contoulles dous formas de escapar que era pola sebe, pola eira o libro que lle dixo que para escapar so podían escapar pola sebe que había unha canceira cun can perigosísimo. Entón decidiron ir pola eira, pero había un valado que tiñan que saltar. Cando saltaron a Lucía caeulle o libro das mans. Perderon o libro, así a súa aventura tiña rematado.