Esperteime cedo, ducheime, vestinme e fun almorzar coa miña nai, pois meu pai e meu irmán estaban tan cansos que non espertaban, por fin no Hotel o almorzo era normal, podía coller o que quixera, xa co estomago cheo e unha vez despertos os dormilón de meu pai e meu irmán collemos un autobús que nos levou ata a muralla. Unha vez alí sorprendeume moitísimo , nunca vira nada igual, era enorme e sobretodo era moi longa, non alcanzaba a ver o final coa vista, estaba ata ariba de xente tanto turistas coma residentes onde era moi dificil andar os catro sen perdese, sobre todo tiñamos que ter cuidado co meu irmán pequeno porque o podían pisar ou se podia perder xa que é un bulebule. O meu pai andaba ao seu, buscandolle defectos a muralla xa que é moi tiquismiquis (que si e moi vella, que si se cae a pedazos, que lle podían botar unha mán de píntura... etc) Fixemos moitas fotos, a verdade non lle fixen caso o guia polo que non poido dicir moito mais da muralla, xa cansos volvimos cara o Hotel.
O día seguinte fumos aver Pekin que é a capital, é inmensamente grade onde hai un caos de trafico incríble na que casi non se pode respirar, o único que me gustou foi a zona Olímpica dos Xogos.
Enfín, volvemos das vacacións abendo pasado moi ben ainda que siguo pensando que é un pais moi raro, no sei si volverei.