Memorias dun neno labrego é un dos libros máis importantes da literatura galega, escrito por Xosé Neira Vilas.
Este libro está situado no rexurdimento, nas emigracións dos galegos a América por falta de recursos aquí, entre os anos trinta e corenta...
Así comeza a novela:
"Eu son Balbino. Un rapaz de aldea. Coma quen dis, un ninguén. E ademais pobre."
Balbino é un neno aventureiro e vergonzoso pero a súa vez é picaro e valente. Ao longo da novela vemos crecer o personaxe envolto polos asuntos fundamentais da vida: o amor, o fracaso, a morte, a procura da felicidade, a moral e a loita pola dignidade.
A súa familia carece de recursos, e o pai é moi estricto, pero isto, non lle impedirá que lle sucedan moitas (des) venturas que plasmará nun caderno coa ilusión de que algún día se converta nun escritor de éxito, aínda que agora sente moita vergoña que alguén llo atope, xa que, nel reflexa os seus sentimentos.
- Creo que como bo lector debes ler este libro, porque garante unha historia entrañable que ben nos podería suceder a calquera de nós nesa época.
- Aquí déixovos isto para que o olledes:
