A semana pasada déronme un libro no clube de lectura, que parecía non ter boa pinta pero ao final gustoume moito. Vouvos contra un pouco de que vai.
Este libro relátanos a historia de Franz Kafka no seu último ano de vida.Kafka soía pasear polo parque Steglitz, en Berlín. Un día, cando daba o seu paseo rutinario, presenciou desde lexos o choro dunha nena desesperada. Non sabía que facer, pero decidiu achegarse para preguntarlle que lle pasaba. A nena que se chamaba Elsi, díxolle que perdera a súa boneca. Para Franz era unha situación nova e para sacala desa traxedia optou por contarlle que a súa boneca non era unha boneca calquera, senón unha boneca viaxeira. E viaxaba porque quería ser máis independente.
Franz contoulle que el era un carteiro de bonecas e adicábase a entregar todas as cartas aos respectivos donos. E que pronto lle entregaría unha a ela. Ao día seguinte, e durante os próximos 13 días, Kafka presentábase no parque cunha carta onde a boneca contaba todo o que facía e onde se encontraba. Na última carta a historia foi contada pola última parella de Kafka, Dora, que viviu os feitos. O mellor amigo de Kafka, Max Brod, non cumpliu coa súa palabra e destruiu todas as obras non publicadas del. E nunca se soubo nada delas.
Recomendo este libro a todos aqueles que comprendan o verdadeiro significado da amizade.
